Ανάρτηση Νο7 '' Love is in the air ... I need a gas mask HELP ! ''

Πιάνω πολλές φορές τον εαυτό μου να ξεχνάω πράγματα τόσο απλά που να θέλω να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο για να τα θυμηθώ ή μήπως για να τα ξεχάσω τελείως ...?

Δεν πέρασε καιρός από τότε που εκείνο το μαλακιστήρι με τα φτερά και τα βέλη με πέτυχε μάλλον από σπόντα και σκάλωσα με κάποια .. Την γνώριζα φατσικά και μόνο και όχι σαν χαρακτήρα ... Μια μάτια της που έπιασα με τράβηξε σαν μαγνήτης και το μυαλό μου έπαθε ένα τρομερό κοκομπλόκο ! Τα χασα για μια στιγμή ... Το μόνο που έβλεπα γύρω μου ήταν εκείνη ... Όλα γύρω ήταν θολά και γύριζαν αργά ... Τα πάντα έμοιαζαν τόσο ασήμαντα και μικρά ... Έκανα ένα γρήγορο εγκεφαλικό reboot και όλα δούλευαν πάλι ρολόι . Back to reality σκέφτομαι δεν είν ' αυτά για σένα .. Γυρνώντας σπίτι μου είχε γίνει έμμονη ιδέα . Δεν άντεξα δυο μέρες μετά πήρα τον αριθμό της και μιλούσαμε νύχτες ολόκληρες για να την μάθω   καλύτερα ...

Δεν άργησα πολύ και καθώς η υπομονή δεν είναι ο άσσος στο μανίκι μου πήγα να κάνω μια βιαστική κίνηση ... Βροχερή μέρα καλοκαιριού , ένα τηλεφώνημα και το ΑΚΥΡΟ Νο1 ... Ο συνδρομητής που καλέσατε δεν θα μπορέσει να παρευρεθεί στην συνάντηση σας γιατί έξω βρέχει και καθώς είναι από ζάχαρη μπορεί να λιώσει ! Πέρασε καιρός μέχρι να επανασυγκροτηθώ και μετά από αρκετό καιρό έριξα πάλι τα μούτρα μου κ έστειλα το μηνύμα ...

Δύο εβδομάδες αργότερα , οι παρέες μας σε μια ταβέρνα '' τυχαίνει '' να είναι στο ίδιο μαγαζί ... Ο καθένας στο τραπέζι του ... Ένα αμήχανο από την μεριά της βλέμμα και ένα περίεργο βλέμμα από μέρους μου πυροδότησε το φυτίλι ! FIRE IN THE HOLE ακούστηκε μέσα στο μυαλό μου και αποφάσισα  να κάνω ότι δεν έκανα την μέρα της βροχής ... Σ αυτό με βοήθησε ένα φιλαράκι και λίγο αλκοόλ ... Στέλνω το μήνυμα περνάει η ώρα μέχρι να μην νιώθω και πολλά βγαίνω από το μαγαζί κάθομαι κάτω από ένα δέντρο σ ένα παγκάκι και περιμένω ... Την κοιτάζω που έρχεται ... Άκουγα την καρδιά μου μέσα στο μυαλό μου να χτυπάει αργά και ρυθμικά , ένιωθα κάθε χτύπο στ αυτιά μου στα δάχτυλα μου ακόμα και στα πόδια μου ... Ίσως και να έτρεμα δεν ξέρω ... Μιλάμε για λίγο ...

Τότε ήταν που δεν άντεξα και πέταξα την χειροβομβίδα από το στόμα μου ... Μετά ξαφνικά ακούστηκε το τραγούδι KILLING IN THE NAME το οποίο έχω ως ήχο αφύπνισης και ξύπνησα ... Μέσα στο όνειρο αυτό αυτό πόνεσα , θύμωσα , θόλωσα , σκέφτηκα , προβληματίστικα και όλα αυτά τα μαρτυρούσε κάθε σταγόνα ιδρώτα στο μέτωπο μου ...

                                                                  

http://www.youtube.com/watch?v=8de2W3rtZsA