Ανάρτηση Νο18 '' Right or Wrong ? ''

 Η φωτιά ξέσπασε ! Εγκλωβισμένος μέσα στους τέσσερις τοίχους του υποσυνειδήτου μου χωρίς να πανικοβληθώ συγκρότησα τα κομμάτια του παζλ που έξω απ' το κουτί γράφουν '' θυμήσου '' και θυμήθηκα εκείνη την αφίσα με τους βασικούς κανόνες σε περίπτωση σεισμού/φωτιάς που υπήρχε στη γωνία της έκτης τάξης του δημοτικού , για να καταλάβω τι πρέπει να κάνω ... Οι καπνοί κατέκλυσαν το μέρος σαν ένα κοπάδι Ιαπώνων που μπουκάρουν μέσα στο νέο κατάστημα με τέτρις ! Έπεσα κάτω και έσκυψα όσο πιο χαμηλά μπορούσα για να αποφύγω τα δηλητηριώδη αέρια και να εισπνεύσω μέχρι και το τελευταίο μόριο οξυγόνου .. Μέτα από μερικά λεπτά λιπόθυμος σηκώνομαι και η φωτιά είχε σβήσει .. Μόνο ένα μικρό συννεφάκι είχε μείνει , σηκώνομαι και χώνω το κεφάλι μέσα .. Αυτή η μικρή υπόνοια με έκανε να ζαλιστώ και να ξαναπέσω σε λήθαργο ...

 Έτσι έγινε και μ' εκείνη .. Η φωτιά αφού τύλιξε και έκαψε την πλειονότητα των εγκεφαλικών μου κυττάρων αφού πέρασε άφησε ένα συννεφάκι το οποίο για μία ακόμη φορά με θόλωσε , αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα από την αρχική εστία ... Μια αμήχανη ματιά μου και τα πρώτα τραβλά λόγια που κύλησαν απ΄ τα χείλη της μηδένισαν τα πάντα .. Κάθομαι σκεπτικός χώνω βαθιά τα δάχτυλά μου στο τριχωτό της κεφαλής μου και αναλογίζομαι τα υπέρ και τα κατά .. Τότε άρχισε να πυροβολεί ακατάπαυστα εναντίον μου με οτιδήποτε μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως πολεμοφόδιο .. Η άμυνα μου κρατούσε γερά και ήξερε πως δεν μπορούσε να την κάμψει εύκολα .. Γιατί το κάνει αυτό ? Είδε την διαφήμιση και θεώρησε το συγκεκριμένο ψυχικό προϊόν αναγκαίο ?

 Ύστερα από δύο μέρες συνεχούς σκέψης , το μυαλό μου λύγισε κι από της μικρή ρωγμή έτρεξαν οι σκέψεις αργά , κι ύστερα γρήγορα καταλήγοντας στην εξώπορτα μιας παράγκας .. Όλως περιέργως υπάρχει κουδούνι που αν το ξεσκονίσεις λίγο θα διακρίνεις ένα όνομα .. Όχι του ιδιοκτήτη αλλά της παράγκας '' ΥΠΟΣΥΝΗΔΕΙΤΟ '' .. Ξέσπασε βροχή και οι σκέψεις φώλιασαν κι έμειναν εκεί .. Για λίγο καιρό βέβαια .. Κατάφερα τελικά να κερδίσω σ΄αυτό το παιχνίδι μυαλού ή έτσι ήθελα να πιστεύω .. Μάρτυρας έγινε ένα άγνωστο όνειρο και ο άνθρωπος που με άκουσε να παραμιλάω τ΄ όνομά της στον ύπνο μου ...

 Ήταν κι αυτό όμως ένα μάθημα ... Κατάλαβα πως έδωσα πολλή σημασία σ΄ένα πράγμα που έρχεται και παρέρχεται .. Ή έτσι τουλάχιστον νομίζω εγώ .. Ρόδα είναι και γυρίζει μία θα είσαι από πάνω και μία από κάτω .. Για μένα η ιστορία αυτή τελειώνει κάπου εδώ .. Ήταν τελικά ένα όνειρο που ξύπνησα , έκανα μερικές ώρες ιδιαίτερα έτσι ώστε να κατανοήσω κάποια πράγματα κι ενώ ακόμα ήμουν ηθοποιός , ξανακοιμήθηκα μέσα στο όνειρο αλλά τώρα πια ξύπνησα μια και καλή ... Ή μήπως όχι .. Αν δεν ξυπνήσω και τώρα αυτό πάει να πει πως δεν θέλω άρα είμαι ένας μεγάλος μαζοχιστής ..


                                                     ΤΕΛΟΣ