Ανάρτηση Νο12 '' Μοναδική εμπειρία ''

18 Φεβρουαρίου 2011 6:30 Θεσσαλονίκη ...
Η μέρα που όλοι περιμέναμε .. Ήταν το LIVE από τα Μωρά Στη Φωτιά .. Εισιτήριο είχαμε πάρει 15 μέρες νωρίτερα μήπως και δεν βρούμε ( ύψηστο FAIL καθώς ήμασταν τα νούμερα 1 , 2 , 3 ) ...


18 Φεβρουαρίου 2011 8.30 ...
Έξω βρέχει , όχι και πολύ δυνατά αλλά με πολύ αέρα που αν φορούσες φαρδιά ρούχα άνετα σ έκανε χαρταετό .. Φτάνουμε έξω από το μαγαζί είχε ήδη πολλά άτομα ( μόλις 2 ) και περιμένουμε κάτω από μια μικρή τέντα του μαγαζιού καθώς έβρεχε κιόλας .. Σιγά σιγά μαζευόταν κόσμος πρώτα στριμωχτά κάτω από την τέντα , μόλις δεν χωρούσαν απέναντι σε άλλα μαγαζιά και τέλος μέσα στη βροχή ! Για να μην τα πολυλογώ με μια ώρα καθυστέρηση μπήκαμε στο μαγαζί ..


10:00 ...
Είχε πάει 10:00 και ακόμα να βγουν αρχίσαμε να χειροκροτάμε και να σφυρίζουμε αλλά τίποτα .. Αποφάσισα ν αρχίσω να κόβω φάτσες .. Κατ' αρχάς εκεί μέσα ήταν το βασίλειο του δερμάτινου ! Αν έμπαινε η GREENPEACE ή , η θα μας είχαν σφάξει όλους με τις γωνίες από τα φυλλάδια που κρατάνε συνήθως .. Πίσω μια παρέα από μεταλλάδες του στυλ μακριά μαλλιά πλεγμένο μουσάκι και έτοιμοι για να σπάσουν το παγκόσμιο ρεκόρ κατάποσης μπύρας ! Στη μέση γύρω από μια κολόνα μια παρέα με αφάνες και ράστα ... Καθένας απ αυτούς όπως και πολλοί άλλοι εκεί μέσα είχαν μικρά σακίδια που αρχικά φανταζόμουν τι μπορεί να είχαν μέσα αλλά μετά από λίγο κατάλαβα πως ήταν γεμάτα μπύρες !


10:30 ...
Βγαίνουν τα Μωρά με μπροστάρη τον Σαλβαδόρ .. Ανεβαίνουν στη σκηνή και αφού κάνουν λίγο promo το καινούριο άλμπουμ ξεκινάνε να τραγουδάνε .. Αρχικά χαλαρά τραγούδια όταν φτάνει στο Εμβατήριο πένθιμο και κατακόρυφο ( http://www.youtube.com/watch?v=C1KjIdz9k2U ) Εκεί αρχίζει η μάχη ! Κλωτσομπουνίδια παντού ! Έπεφταν κορμιά ! Με το παιδί που πήγαμε αρχικά διστάζαμε αλλά νιώσαμε μόνο όταν χωθήκαμε στο μάτι του κυκλώνα ! Εκεί επικρατούσε ο απόλυτος πανικός όλοι άγνωστοι μεταξύ μας πολλές φορές να τραγουδάμε αγκαλιά και να χοροπηδάμε σαν τρελοί !

Καθώς έπερνα φόρα και έπεφτα ολόκληρος πάνω στην άμορφη μάζα σε κάποια φάση ένας που πάλευε να σταθεί όρθιος με αρπάζει και μετά από κει το χάος ! Μετά από περίπου 2 λεπτά που σταμάτησε το τραγούδι έκατσα παραδίπλα να πάρω μια ανάσα και να πιω μια γουλιά μπύρα .. Παίζουν δυο κομμάτια και Κάτω στην πόλη ( http://www.youtube.com/watch?v=uHzQudUJ_9A&feature=more_related ) Κλείνω τα μάτια σκουπίζω τον ιδρώτα στο μέτωπο μου και καθώς έκλεινα τα μάτια φανταζόμουν τα γκομενάκια στα ρινγκ του μποξ που κυκλοφορούν και κρατάνε ταμπελάκια που γράφουν ROUND 2 και ξεκινάω και τρέχω για να μπω πάλι μέσα στον πανικό ... Χώνομαι αρκετά βαθιά και ενώ ήμουν εκεί ένα τριχωτό χέρι πετάγεται λες και ήταν ανεξάρτητο και με είχε βάλλει στο μάτι μέσα από τον κόσμο κ εγώ εξφενδονίζομαι και σταματάω πάνω στον άμαχο πληθυσμό πίσω μου με αποτέλεσμα να ρίξω τις μπύρες που κρατούσαν αλλά εγώ απτόητος και καθώς το κομμάτι τελείωνε είπα να μπω μια τελευταία φορα ( για το τραγούδι βέβαια ) ... Καθ όλη την διάρκεια της αμπαλαέας μου είχε τραβήξει την προσοχή ένας με ένα σκουφί μέσα στο πλήθος ..

Μετά από λίγη ώρα και αφού τελείωσα την μπύρα μου και καθώς ανακτούσα δυνάμεις για το επόμενο ντου ξεκινάει το Παιχνίδι ( http://www.youtube.com/watch?v=5jod3jfFPi4&feature=related ) Ο πόλεμος ξεκινάει από την εισαγωγή ήδη  .. Εγώ πριν χωθώ χρησιμοποιώ μια από τις υπερδυνάμεις που έχω να τα βλέπω όλα σε slow motion ... Τι είδα ?  Ο τυπάκος με το σκουφί ήταν στο κέντρο του πανικού και τον χτυπούσαν από παντού με αποτέλεσμα να βγει από εκεί μέσα και να βγάλει το σκουφί .. Τινάζει τα μαλλιά του με αποτέλεσμα χιλιάδες σταγονίδια ιδρώτα να σκάνε στα πρόσωπα των από πίσω και καθώς ήταν έτοιμος να εκραγεί αρπάζει ένα μπουκάλι νερό και λούζεται ! Παρατήρησα αρκετά καλά τα τατουάζ του τα οποία ήταν ένας ήλιος στο γυροβύζιον και ο δίσκος της Φαιστού  στο μπράτσο .. Πάνω στην σκήνη δίπλα από τους φωτογράφους ένα τυπάς γύρω στο 1.90 με μακριά μαλλιά πιασμένα κοτσίδα περιποιημένο μούσι και γυαλιά να λύνει τον κότσο και να επιδίδεται σ΄ ένα τρομερό headbang ικανό να σκοτώσει όποιον ήταν γύρω του σε ακτίνα ενός μέτρου μόνο από τις μαστιγιές των μαλλιών του .. Τέρμα πίσω ένας που απολάμβανε το τσιγαριλίκι του και φυσούσε τον καπνό κοιτώντας με μισόκλειστα μάτια στο άπειρο ..

Φτάνει στον στίχο '' Χτυπάς και σε χτυπάνε , πονάνε και πονάς , μ αυτοί σε ξεχνάνε κι εσύ δεν τους ξεχνάαααααααας '' Εκεί πηδάω από το σκαλί και τρέχω σε αργή κίνηση βγάζοντας μια άναρθρη πολεμική κραυγή όπως εκείνη των Σπαρτιατών ΑΟΥΥΥ ! και χώνομαι στο πανδαιμόνιο ... Να μην το πολυλογώ το Παιχνίδι το έπαιξαν 3 φορές και ότι έγινε παραπάνω έγινε και τις άλλες τρεις φορές .. Το LIVE μετά από τρεις ώρες χωρίς διάλειμμα φτάνει στο τέλος του ... Τελευταίο τραγούδι Παιχνίδι φυσικά και διαπιστώνω πως με αρπάζουν δυο άτομα και με πετάνε αδιάκοπα στον αέρα λες και ήθελαν να φτάσω το ταβάνι ! Με αφήνουν αγκαλιαζόμαστε και τραγουδάμε το τελευταίο ρεφρέν .. Με το τελευταίο μπααααααανγκ του ντράμμερ εκείνος πετάει τις μπακέτες .. Την μία την καρφώνω και την βλέπω να κινείται αργά και ρυθμικά καθώς περιστρεφόταν .. Την ήθελα απεγνωσμένα .. Πιάνει και τις δύο (!) ο ψηλός μπροστά μου ο οποίος με πετούσε λίγο πιο πριν και μου δίνει την μία λέγοντας μου '' πάρτην ρε μικρέ την αξίζεις '' Τα συναισθήματα μου ανάμεικτα .. Χαρά , συγκίνηση , θαυμασμός ο Σαλβαδόρ γονατίζει μπροστά στη σκηνή να μιλήσει με τον λαό και έγω του χτυπάω το πόδι με την μπακέτα και του δίνω το χέρι λες και τον ήξερα χρόνια .. Βγαίνω από το μαγαζί με την μία μπακέτα ψηλά σαν το τρόπαιο της νίκης και όλοι την κοιτούσαν και την ήθελαν απεγνωσμένα ..

Αυτή την στιγμή κάθομαι και την έχω στα χέρια μου .. Γράφει Vater και είναι ξύλινη ... Λείπουν κομμάτια στα τελευταία 10 εκατοστά από την αέναη μάχη μεταξύ αυτής και των τυμπάνων ..

Τέλος
                                                       Ευχαριστώ Μωρά Στη Φωτιά ...