ΑΝΟΗΣΙΕΣ

ΑΝΟΗΣΙΕΣ

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Ανάρτηση Νο10 '' Instantaneous Happiness ''

Αισίως έφτασα στο δέκατο άρθρο μου ... Ένα δάκρυ κυλά στο πρόσωπο μου και καθώς συναντιέται με το πάτωμα χωρίζεται σε δέκα υποσταγονίδια τα οποία χωρίζονται σε ακόμα μικρότερα και τελικά σβήνουν .. Όχι δεν κλαίω από συγκίνηση , ούτε από χαρά , ούτε από περηφάνια βασικά δεν κλαίω γιατί .. 

'' ΚΛΑΙΝΕ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΟΡΕ ? ''

Ύστερα από ένα ευχάριστο διαφημιστικό διάλειμμα ας πάμε στο ζουμί του θέματος του άρθρου μου σήμερα ... Είναι 11:11μμ είμαι αρκετά κουρασμένος παρ' όλα αυτά παλεύω να λύσω μερικές ασκήσεις μαθηματικών για το γαμώτο ρε γαμώτο ! Γυρνάω τις σελίδες του τετραδίου μία μία , μέχρι με την άκρη του ματιού μου να εντοπίσω μια κενή ! Αρπάζω το στυλό αλλά καθώς φοβάμαι το επικείμενο λάθος και το διορθωτικό είναι μακριά αρκούμαι στο μολύβι .. Ξεκινάω να γράψω .. Και καθώς ξεκινάω να σχηματίζω το γράμμα α το χέρι μου ξεφεύγει .. Δεν το ελέγχω πλέον .. Χορεύει τον ξέφρενο ρυθμό της δημιουργίας ! Η μία γραμμή διαδέχεται την άλλη , έχω εθιστεί πλέον δεν θέλω να σταματήσω .. 

Βλέπετε είχα καιρό να ζωγραφίσω και μου έλειψε .. Όταν ζωγράφιζα ειδικότις μου ήταν τα futuristic characters αλλά σήμερα δεν ζωγράφισα κάποιο υδροκέφαλο ανθρωπάκο με το ένα μάτι μεγαλύτερο από τ άλλο ως ένδειξη τρέλας και μαλλιά τύπου Αλβέρτου Αινστάιν ... Ήταν μερικά γράμματα ασσύμετρα και ταυτόχρονα σε πλήρη αρμονία μεταξύ τους .. 

                                                                                                             
Μετά από την τελευταία γραμμή αφού προσέθεσα σκιές οπτικά εφέ και 1002 μαραφέτια ένιωσα την πληρότητα που ένιωθα όταν τελείωνα μια ζωγραφιά και αφού την σήκωνα από το γραφείο μου την πήγαινα μερικά εκατοστά πίσω με απώτερο σκοπό να την θαυμάσω .. Για μένα αυτό αποτελεί μια ακόμα απόδειξη πως κανείς δεν μπορεί να ορίσει την ευτυχεία ... Τα λίγα λεπτά ικανοποίησης και χαράς που ένιωσα αφού έφερα σε πέρας το '' έργο '' μου για μένα ήταν ευτυχεία ... Η σκέψη της απόδρασης σ ένα χιονοδρομικό μέσα στις επόμενες μέρες για μένα είναι ένα παραθυράκι ευτυχείας , η αντίστροφη μέτρηση ( 10 μέρες ακόμα ) για το LIVE για μένα είναι ευτυχεία ... 

Φίλε αναγνώστη να αρκείσαι στα πιο μικρά και ασήμαντα πράγματα για να νιώθεις χαρούμενος και να μην τα προσπερνάς ... Αν περιμένεις κάτι μεγαλεπίβολο όλο θα αργεί να έρθει και θα αργέι και εσύ όλο και παραπάνω θα μιζεριάζεις και θα μιζεριάζεις .. Όλοι χρειαζόμαστε ένα διάλειμμα .. Κάνε κ εσύ το δικό σου !
                                                                

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Aντιδράσεις